vorige

volgende

BEELDTAAL GEWASFORMATIES

Whitefield Hill, 3 augustus 2010.

Whitefield Hill formatie. © Bert Janssen

Hypnose neutralisator.

Wetenschappers hebben ontdekt dat het hen tot voordeel strekt wanneer een artikel aanvangt met; "wetenschappers hebben ontdekt". Slimme propaganda strategiën zijn een belangrijke machtsfactor. Het graancirkelfenomeen bewijst uitstekend op de hoogte te zijn van dit gegeven. In de loop der jaren is een reeks gewasformaties verschenen die op zeer directe wijze inspelen op de aardse propaganda machines en de invloed van deze op het bewustzijn van de mensheid.

Een tot de verbeelding sprekend voorbeeld uit die reeks gewasformaties diende zich aan op Whitefield Hill, begin augustus 2010. De constructie die excellent genoemd kan worden, mag wat mij betreft als een "grand final" van het betreffende seizoen te boek staan. Het betrof een achtpuntige ster ofwel een octogram met daarin een fraaie optische illusie. Binnen de graancirkelkringen werd het unaniem als "de ei-snijder" omarmd.

Een belangrijke doorbraak in mijn zoektocht naar de betekenis van deze formatie kreeg ik, toen ik de commotie volgde die ontstond over een nieuwe Muppet film. In deze film wordt de macht van de olie-industrie bevochten. Het massaal bekeken FOX-news bekritiseerde de film om haar politieke stellingname. Een zekere Dan Gainer werd als "expert" te hulp geroepen om meer duidelijkheid te verschaffen. Met de verbale inleiding; "lets point this out…" verscheen de persoon in beeld tegen een achtergrond van logo's die ik tot dan toe nooit eerder had gezien.

Lets point this out.

Laat ik verduidelijken dat ik zo goed als nooit naar Fox-news kijk. Ik kijk zowiezo niet vaak teevee. Ik weet daarom niet hoe frequent deze logo's in beeld komen, maar vrees het ergste.

Om even door te gaan op mijn eigen verhouding tot het medium televisie, vanaf mijn negentiende levensjaar, het jaar waarop ik zelfstandig ging wonen, heb ik het kijken naar dit kastje afgezworen vanwege het doorgaans afstompende karakter ervan. Ik ervaarde toen al duidelijk genoeg dat het mensen hun creativiteit en zelfstandige gedachtenvorming ontneemt. Met andere woorden, het zet een gevaarlijke rem op hun persoonlijke groei. De werkelijke oorspronkelijke aanleg wordt verdrongen door de opgelegde informatie van het televisietoestel. Toch zeker als blijkt dat het apparaat doelbewust voor massa-indoctrinatie wordt ingezet. Wie meent dat het allemaal wel mee zal vallen, raad ik aan verder te lezen.

Mijn artistieke afrekening met het medium televisie.© Randell

Terugkomend op de logo's die op de achtergrond zichtbaar waren, deze deden me onmiddellijk denken aan de Whitefield Hill formatie. Bovendien, de Whitefield Hill formatie was, hoogst waarschijnlijk bij wijze van hint, in de nabijheid van een televisie zendmast geplaatst.

De zendmast vanaf de formatie. © Randell

Neemt men de moeite om de website van het Media Research Center te bezoeken, dan valt het ogenblikkelijk op dat het instituut in het geheel niet aan de verwachtingen voldoet, die het schept met het dragen van zo'n officiële en pretentieuze naam. Van een onderzoek centrum verwacht de gemiddelde mens al gauw dat het gaat om een instantie die zich onthoudt van partijdigheid. Immers, hoe zou men tot objectieve bevindingen kunnen komen, wanneer men met een bevooroordeelde blik gaat onderzoeken? Met de verwijzing naar "media" blijkt het centrum vooral te bedoelen dat het allerlei mainstream media-uitingen napluist.

In feite wordt men op elke pagina van de MRC website gebombardeerd met een gigantische hoeveelheid agressieve en leugenachtige praatjes waar ieder oprecht en weldenkend mens al snel misselijk van wordt. Men schaamt zich niet voor brutaliteit, voor smerige insinuaties, verdachtmakingen en wat al niet meer. De doorzichtigheid lijkt er vanaf te druipen, maar pas op voor de dubbele bodem. Ook zij weten dat het bedrog gemakkelijk zal worden doorgeprikt. Dit is onderdeel van de (shock-)strategieën die worden uitgezet. Hier is een media-machine in werking die doelbewust tweedracht zaait en angstige gevoelens onder het publiek voedt. Er wordt kunstmatig een wereldbeeld gecreëerd die zou moeten bestaan uit "de rechtse conservatieven" en daartegenover "de linkse liberalen". Het gaat hier uiteraard over het dominerende amerikaanse politieke spectrum dat in wezen slechts uit twee grofbetaalde kampen bestaat. Deze twee partijen dienen slechts ter maskering van het feit dat de democratie volkomen is uitgehold.

Voor wie nog niet helemaal overtuigd is dat de gewasformatie verwijst naar de indoctrinatie sector, zal ik zowel het MRC logo als het graancirkel pictogram onder de loep nemen.

Het Media Research Center logo vertoont een scherm dat sterk doet denken aan een (ouderwetse) televisie. Midden in beeld is door middel van horizontale lijnen de optische illusie van een bol gecreëerd. Niet alleen is er het effect van een drie dimensionale bol waarneembaar. Kijkt men wat langer naar het embleem dan is het alsof de bol heen en weer beweegt! Alsof het telkens van links naar rechts en terug langs de horizontale lijnen schuift.

Als kunstenaar, vertrouwd met ontwerpen van logo's en symbolen, durf ik gerust te stellen dat dit ontwerp veel meer is dan zomaar een onschuldig optisch geintje. Wat het in werkelijkheid doet, is dat het de toeschouwer hypnotiseert. Het kan ons bijvoorbeeld doen denken aan de traumabehandelings techniek EMDR waarbij zich herhalende oogbewegingen van links naar rechts en omgekeerd in staat zijn om bepaalde blokkades in de herinnering op te heffen. Ook mag men denken aan de welbekende techniek met het zakhorloge die voor een te hypnotiseren persoon heen en weer beweegt. Op zichzelf beschouwd, d.w.z. zonder de tekst "Media Research Center" erbij geplaatst, zal het, naar ik vermoed enkel een wissend effect in de geest teweeg brengen. In combinatie met allerlei toegevoegde suggesties zal er sprake zijn van hypnotische instructies.

Overigens viert de organisatie zijn 25-jarig jubileum, dus ga maar na wat een impact deze club al zal hebben gehad op grote lagen van de wereldbevolking. Ik veronderstel dat het intensief met het televisiebedrijf FOX samenwerkt.

Nu het toch over FOX gaat; in 2011 verscheen een graanformatie in Italië die een promotiestunt voor deze omroep leek te zijn. Het strekt tot bepaalde inzichten dat het in twee fases verscheen. Dankzij de eerste fase zie ik er elementen in die wijzen op verdeel en heers. Let tevens op hoe een aan- en uitschakelaartje kan zijn verbeeld. Daarvan kan een hypnotische suggestie uitgaan die de onbewuste kijker telkens aan FOX herinnert, zodra die een dergelijke schakelaar bedient…

Het pictogram van de Whitefield Hill formatie maakt gebruik van een vergelijkbare optische illusie als in het MRC logo. Vergelijkbaar maar niet hetzelfde. Er is uit de vervorming van horizontale lijnen eveneens de illusie van een bolvormig object gecreëerd. Hoewel, in dit geval is het mogelijk ook juist een holte waar te nemen. Dit hangt ervan af welke positie men tot het plaatje inneemt. Verder bemerk ik niet het heen en weer schuivend effect. Wat dan weer wel opvalt, is dat onder en boven meer nadruk hebben gekregen. Het is alsof er sprake is van een opwaartse druk of een groeibeweging naar boven toe.

Diagram Whitefield Hill formatie.

Naar mijn mening nodigt de formatie de toeschouwer zowel letterlijk als figuurlijk uit, om het ontwerp vanaf verschillende invalshoeken te bekijken. Op deze gedachte ben ik gekomen door te contempleren over een anomalie in de formatie die gemakkelijk kan worden afgedaan als een fout tijdens de construktie of een beschadiging die achteraf is gemaakt.

Anomalie.

De anomalie bestaat uit twee dunne licht gebogen lijntjes aan de rand van wat de bolling genoemd kan worden. Het is alsof de makers van de formatie per ongeluk de kromming van twee paden, bij de construktie ervan, te ver hebben doorgetrokken. Als je erover nadenkt is het een merkwaardige fout. Waar het de aandacht op vestigt, is de verschillende spanwijdtes van de in de onderliggende struktuur liggende concentrische cirkels. Aangezien de kwaliteit van getal twee gaat over dualiteit en draaiing, kwam het in mij op dat er misschien iets gezegd wilde zijn over draaiing van de figuur. De anomalie ziet er zowiezo uit alsof er iets van vaart of beweging in het spel is. Hoe meer ik er naar kijk, hoe meer ideeën ik eraan kan verbinden. In ieder geval is het idee "draaiing" of "verandering van positie" beslist van toepassing als we letten op andere indicaties.

Een ander en zeer opvallend aspect dat doet neigen tot draaiing, is het gegeven van wat je "het onderliggende vierkant" zou kunnen noemen. Het is alsof het gewasfiguur in basaal opzicht bestaat uit twee even grote vierkanten. Terwijl het ene het andere overlapt, zijn ze ten opzichte van elkaar 45° gedraaid. Aangezien het onderliggende vierkant blanko is heeft de geest de neiging om het bovenliggende vierkant er keurig in te passen. Het kader van de figuur als geheel doet enigszins afbreuk aan dit idee.

Een volgende indicatie die voor de gedachte aan draaiing pleit, is het effect van verloop in wat ik hier de arcering noem. Binnen in het bovenliggende vierkant is gebruik gemaakt van een lijnenspel, zodanig dat het lijkt alsof er van een helling sprake is. Het 3D effect wordt nog versterkt door de krommingen die een bolvorm of juist een dal suggereren. In dit suggestieve element is het hellende verloop precies tegenovergesteld aan de omgeving van rechte lijnen waaraan het verbonden is. De arceringen prikkelen de geest van de toeschouwer tot een dusdanige draaiing dat er niet langer sprake is van een hellend verloop. Het is alsof het inwendige van het vierkant eerst aan één kant is verzonken en vervolgens alsof er in het cirkelvormige midden ook iets dergelijks gebeurt de andere kant op. De arceringen bevorderen dus de gedachte aan draaiing of kanteling in termen van hoogteverschil.

Als laatste aanwijzing voor de gedachte aan draaiing noem ik de uitlijning ten opzichte van de televisietoren. De, optisch gesproken, meest logische manieren van uitlijnen blijken te zijn genegeerd. Ik bedoel daarmee dat de uiterste hoekpunten niet zijn aangegrepen om de figuur met de toren te verbinden. Trekt men toch een rechte lijn uitgaand van de mast door het midden van de gewasformatie, dan blijkt dat twee tegenover elkaar liggende binnenhoeken worden gekruist.

Foto: © Steve Alexander (edit Randell)

Met een dergelijke lijn in het vizier blijkt hoe sterk de ambivalentie zich doet gelden tussen de posities van de twee vierkanten.

Zoals eerder al opgemerkt doet het kader om de figuur enigszins afbreuk aan het idee van draaiing. Bij nadere inspectie is het trouwens nog tamelijk ingewikkeld, wat we eigenlijk wel en niet als kader mogen beschouwen. Indien we enkel het lijnenraster die de optische illusie teweegbrengt als de eigenlijke voorstelling aanvaarden, en alles daar omheen als ornamentatie, dan kunnen we van deze ornamentatie zeggen dat ze lijkt op een fort of vesting. Kenmerkend voor een fort of vesting is haar stabiliteit. De onverzettelijkheid of ondoordringbaarheid is typerend. De tegenstelling tussen bewegelijkheid en onverzettelijkheid is hier dus evident.

Nu blijkt dat de gewasformatie zich niet gemakkelijk laat verzetten, maar de geest toch aanspoort tot draaiing kunnen we het probleem misschien het beste oplossen door onszelf als toeschouwer maar in beweging te zetten. We kunnen het kunstwerk vanuit "verschillende invalshoeken" benaderen. Het idee "verschillende invalshoeken" wordt ons tenslotte letterlijk aangerijkt door de uitlijning. Ook met verschillende hoogteniveau's wordt hier een spel gespeeld.

De inhoud die ik zojuist nog "de eigenlijke voorstelling" noemde, kan onder andere worden geassocieerd met de naam van de locatie; "Whitefield Hill". We kunnen spreken van een veld met daarop een heuvel.

         
Links: Field   Midden: White Field Hill   Rechts: Hill

Het "white", dus witte aspekt, zie ik in eerste instantie in de blanko stukken van het onderste vierkant. Alsof er gezegd wordt dat het eigenlijke "Whitefield" onder een bovenliggend veld gezocht moet worden. Ik vermoed dat de naam ontleend is aan een destijds aan de oppervlakte gelegen kalkbodem. Wiltshire is namelijk rijk aan kalkgrond. De meeste van deze bodems zijn overdekt met slechts een dunne laag vruchtbare aarde.

De suggestie van een megalitische heuvel leidt tot aandacht voor de kleine barrow die in de buurt van de formatie ligt.

Foto: © Steve Alexander (edit Randell).

Het blijkt dat als we de formatie uitlijnen met het boompje op deze oude veronderstelde grafheuvel, dat er dit keer wel tegenover elkaar liggende uitgaande hoeken zijn gebruikt. Daarbij komt nog dat de lijn de optische heuvel suggestie keurig symetrisch verdeelt in een linker- en rechterhelft. Alsof deze uitlijning nog belangrijker is dan de uitlijning met de televisiemast. Veel dank overigens aan Steve Alexander, voor de foto's die niet alleen meesterlijk mooi zijn, maar ook nog eens uiterst behulpzaam.

Met de aandacht voor gelaagdheid in de bodemstruktuur wordt de optische illusie weer wat betekenisvoller. Laten we eens kijken wat er gebeurt, indien we de onderliggende construktie van concentrische ringen naar voren halen. Deze gedachte kwam al in me op, toen ik de formatie lijfelijk bezocht, kort na het verschijnen. Aangezien er luchtfoto's werden gemaakt, ben ik bewust in het verborgen middelpunt gaan staan. Het rode stipje op de linkerfoto ben ik. De rechterfoto kan erop wijzen dat ik deze bewering niet uit mijn duim zuig.

    
Foto links; © Oliver Morel.     Foto rechts; De onderzoeker ter plaatse. © Nicky Young.

Wat aanvankelijk een heuvel op zich leek voor te stellen, is nu slechts een onderdeel, een stuk helling van een veel grotere heuvel. Dat wil zeggen, de complete groep concentrische ringen kunnen vrij gemakkelijk als het bovenaanzicht van een heuvel worden gezien. Het doet denken aan de oude voorouderlijke bouwsels zoals Silbury Hill, Merlins Mount en Dragon Hill, allen in de buurt van deze locatie. Grappig, en naar mijn bescheiden mening veel betekenend, is hoe boven en onder nu blijken te zijn omgewisseld.

    
Wat aanvankelijk een heuvel op zich leek voor te stellen blijkt onderdeel van een veel grotere heuvel.

Indien we ter vergelijking kijken naar de verborgen struktuur van het MRC logo, dan zien we als het ware een zij-aanzicht van concentrische ringen. Ellipsen dus.

De ringen zijn zodanig opgesteld dat ze een denkbeeldige bol vormen. De onderste ellips gaat de bolvorm voorbij. Je zou het kunnen herleiden tot een tekentechnisch probleem, ware het niet dat zich nog een tweede merkwaardigheid voordoet aan de onderkant.

    
Links het logo zoals het is. Rechts: Alternatief logo.

Men zou verwachten dat de onderste lijn net zoals de bovenste lijn vrij is van picturale elementen. Dus geen lijn waaraan een vervorming is verbonden. Over het hoe en waarom van deze twee merkwaardigheden kunnen we naar hartelust speculeren.

Wat ik vooral interessant vind aan het logo, is de gebruikmaking van inkepingen in de dwarslijnen. Het zijn deze inkepingen die maken dat het is alsof de opgezwollen lijnen in het midden gaan zweven of heen en weer gaan schuiven. Nog een bijzonderheid ter bevordering van speculatieve gedachten is dat de lijn die de top van de denkbeeldige bol weergeeft geen inkepingen bevat. Dit in tegenstelling tot de overige lijnen die de bol doen suggereren. De top oogt dan ook vast.

De lijnen met hun verbreding en hun inkepingen doen denken aan een techniek uit de historie van de grafische reproduktie branche. Het kan daarmee verwijzen naar het begin van massa-manipulatie techniek met gebruikmaking van hypnotische suggestie. Het kan, maar het hoeft niet.

Gebruikmaking van een lijnenraster, in dit geval een spiraalraster.
(De moirévorming in het linkerplaatje is het helaas gevolg van overzetting in digitale informatie.)

De aandacht voor de ontwikkeling van reproduktietechnieken op het gebied informatievoorziening is, zoals al in het begin gezegd, niet onopgemerkt gebleven bij de graancirkelbron. Er zijn destijds twee formaties verschenen die de geledingen in de graancirkelwereld deden opschudden. De ene verwees naar het bekende gezicht op Mars. Het plaatje werd als het ware volgens de inmiddels verouderde rastertechniek voor fotografische reproduktie in het veld in het graan gedrukt.

Links; Chilboltons "face on Mars". Rechts: Crabwood Farms "aliënface".

De andere betrof Crabwoods zogenoemde "aliën-face". Lag de ene bij een radiotelescoop van Seti (Search for extra-terrestial intelligence), de andere bij eveneens een televisie zendmast. Deze laatste is evenals het MRC logo opgebouwd met behulp van horizontale lijnen. Het is waarschijnlijker dat de opbouw van dit gezicht refereert aan de beeldopbouw zoals dat bij een televisie apparaat werkt, dan dat het verwijst naar een andere druktechniek. Een digitale CD-schijf wijst op modernisering in de mediawereld. Hoe het ook zij, de verwijzingen naar massa media-technieken zijn onmiskenbaar.

Wickham Green

De geschiedenis van kunstmatig gefabriceerde optische illusies strekt zich uit naar het verleden alsook in de richting van de toekomst. Dit idee komt nog maar eens tot uitdrukking in de tweeling formatie van Wickham Green, uit hetzelfde jaar als de Whitefield Hill formatie. Het gaat over de Turijnse doekafdruk van het gelaat van Jezus Christus. De aanbeden lap stof is gebleken een vervalsing te zijn, een optische illusie dus. Hoe vindingrijk mag het heten dat opeens de illusie verschijnt als een echte afdruk in het graan, op een manier die verwijst naar de techniek van laserprinting…

Om terug te komen op de concentrische ringen in zowel de Whitefield Hill formatie als het MRC logo, deze toepassing doet me denken aan de opeenvolging van bewustzijnslagen. Het idee is onder andere bekend van de oude trap-piramides. De onderbewuste geest zal dit oerpatroon herkennen als een scheppings- of wordingspatroon. Het plaatst de aanschouwer in feite terug tot het eigen wezen, de verschillende groei- of bewustzijnsstadia overziend. Zoals door middel van de jaarringen in een boom locatie in tijd kan worden teruggevonden, zo kan de geest via de bewustzijnsstadia bladeren in het boek des levens.

Borobudur, Java.

Het mag, hoop ik, niet te moeilijk zijn om te begrijpen, dat waarheid een subjectieve aangelegenheid is, afhankelijk van het bereikte bewustzijnsniveau van het individu. Hoe meer men groeit in bewustzijn hoe "hoger" men als het ware opklimt. Men kan zich door kennisvergaring ontwaakt of bevrijd voelen van onwetendheid, maar wie zegt dat er niet nog meer kennis te behalen valt, waardoor zal blijken dat we toch nog in slaap waren? De illusie is op elk niveau anders. Of zoals Richard Hoagland, de beroemde Nasa ontmaskeraar het zou zeggen; "The lie is different at every level." Dit zal des te meer het geval zijn als er geknoeid wordt met de waarneming van het oerpatroon van onze universele geest.

Zoals ik vermoed dat het werkt; het MRC logo activeert tegelijkertijd veel bewustzijnslagen waardoor verstoring van balans optreedt. Van deze verstoring wordt gebruik gemaakt om allerlei snode suggesties in het brein van de nietsvermoedende kijker te planten. De suggesties zijn de duistere zaden die onder bepaalde levensomstandigheden zullen worden getriggerd.

Er bestaan naar mijn overtuiging ontelbaar veel bewustzijnslagen. Verschillende categoriën bewustzijnslagen ook, maar voor wat betreft de volgende reeks voorbeelden beperk ik mij tot het type dat gemakkelijk te begrijpen is en relevantie heeft voor het hedendaags maatsschappelijke leven.

Het eerste voorbeeld gaat over ons "democratisch bewustzijn". Het alom aangehangen idee van "democratie" kan een specifieke bewustzijns-laag vertegenwoordigen. Men kan door omgevingsinvloeden geconditioneerd zijn te denken dat we leven in een democratische rechtsstaat. Men leeft dan in een soort geruststellende droom. Een illusie, waarbij men niet voldoende inziet dat de werkelijke macht in handen is van een clubje hoogmoedige en gevaarlijke gekken. Een elite die, als het erop aan komt, bereid is om duizenden, zo niet miljoenen mensen genadeloos af te slachten. Zelfs al zouden enkele hooggeplaatste individuen eerlijk door het volk zijn gekozen, dan nog kan blijken dat de democratie gemakkelijk tot dictatuur leidt. Men kan echter zomaar opeens de mechanismen van de macht ontdekken, en zo ontwaken uit deze illusie. Men transformeert of ontgroeit dan als het ware dit specifieke bewustzijnsniveau.

Los van de overheid.

Behalve in democratisch bewustzijn kan men ook in het breed gedragen paradigma van "werk" opgaan. De "arbeid macht frei moraal" is in onze moderne maatsschappij inmiddels zonder enige schaamte of kritische kanttekeningen aanvaard. Het is vreemd te constateren hoe de vrouwen-emancipatie tot vrijwel een verdubbeling van de betaalde arbeidsinzet heeft geleid. Ongeveer net zo vreemd als hoe de industriële revolutie beloofde dat mensen voortaan minder zouden hoeven te werken aangezien machines de meeste arbeid zouden overnemen.
Nu de economie wereldwijd instort moeten zelfs arbeidsongeschikten aan het werk, ongeacht de gevolgen. Dit alles liefst in een steeds sneller tempo tegen steeds minder beloning. Steeds meer mensen trekken deze jachtige waanzin niet langer. Al dan niet na een serieuze burn-out kan men zich zomaar opeens realiseren dat men tot een slaaf van de moderne competitiemaatsschappij is gemaakt. Men kan zomaar uit de bewustzijns-laag van de achterhaalde arbeidsmoraal ontwaken.

Een andere laag kan bijvoorbeeld "communicatie" zijn. De mogelijkheden tot communicatie schieten als paddestoelen uit de grond, maar men vergeet dat met elke nieuwe mogelijkheid er tegelijk een nieuwe mogelijkheid tot juist ontwijken of uitsluiten binnen sluipt. Men plaatst steeds meer communicatie-instrumenten of toepassingen tussen de deelnemers in. Terwijl de computer de mens van straat houdt, merk ik erg veel vervreemding en vereenzaming op. Kinderen kijken niet naar mensen maar naar tablets. Berichtjes over het internet worden steeds vluchtiger en oppervlakkiger. Voor je het weet is het prachtig medium vooral een open riool voor het dumpen van een eigen mening, een ooh of een aahhh. Mensen uit alle werelddelen mogen dan eventueel je berichtje kunnen lezen, het flitst in een oogwenk voorbij en heeft hoogst zelden enige impact of relevantie. Communicatie blijkt veelal contactarmoede. Men zou zomaar uit deze digitale trip kunnen ontwaken.

Vergeef me als ik wat al te uitvoerig op de voorbeelden van bewustzijnsniveau's doorga. Het lijkt me goed dat begrepen wordt hoe omvangrijk en geraffineerd de media-invloed op het collectief bewustzijn is geworden, en hoe op elk niveau verdeel- en heersstrategiën zijn uitgezet.

De volgende bewustzijnslaag gaat over "gezondheid". Hoe we sinds vele jaren worden geïndoctrineerd met denkbeelden afkomstig uit de farmaceutische industrie, de reguliere geneeskunde en het verzekeringswezen. Laat ik het heel duidelijk stellen: Hoeveel belang kunnen deze drie grootheden hebben bij veel ongezondheid onder de bevolking? Angstgevoelens worden zowel opzettelijk als onopzettelijk gecultiveerd, met alle logische gevolgen van dien. Denk alstublieft niet dat het allemaal wel meevalt. De denkwijze uit deze hoek is de denkwijze van het gif. De symptoombestrijding staat telkens weer centraal. Het herstellend vermogen van de natuur is zo goed als compleet taboe geworden, net zoals alternatieve geneeswijzen het liefst als onbewezen, en daarom als gevaarlijke nonsens worden afgedaan. Overigens is ook het circuit van de alternatieve geneeswijzen zeker niet altijd vrij van eigenbelang. De aandacht voor gezondheid wordt door alle ondermijning bij velen steeds meer een obsessie of een fobie. Toch kan men zomaar ontwaken tot het juiste inzicht en een werkelijk gezonde levenswijze aanvangen.

Een begrip waarmee het in commercie en politiek goed scoren is, is "veiligheid". Gelukkig zijn er natuurlijk veiligheidsdiensten zoals de AIVD, de CIA, Interpol en tal van minder bekende instanties die uit "veiligheidsoverwegingen" geen gedetailleerde verantwoording kunnen afleggen. Zij niet. Ze zijn zodanig gespecialiseerd in veiligheid dat ze er alles van afweten. Nou ja, tenzij ze natuurlijk toegang tot de meest gedetailleerde en zelfs intiemste details van ons privéleven wordt vergund. Uiteraard hebben ze belang bij onveiligheid of ten minste gevoelens van onveiligheid. Iemand die zich maar een beetje serieus verdiept in de geschiedenis van het terrorisme, weet dat negen op de elf aanslagen ofwel zijn geprovoceerd, ofwel eigenhandig door veiligheidsdiensten zijn opgezet. Thans kakelen de dommen dat ze niets hebben te verbergen. Sorry, maar waarom dringt het maar niet tot de kuddes door, dat persoonsgegevens in handen van kwaadwilligen eenvoudig leidt tot machtsmisbruik? Waarom dringt het maar niet door, dat dit machtsmisbruik inmiddels dagelijkse praktijk is geworden? Omdat we massaal worden geïndoctrineerd of gehypnotiseerd misschien? Toch kan men zomaar ontwaken uit deze griezelige ban. Het begint met angsten te herkennen. Vervolgens, de besluiten die we nemen niet langer op die angsten te baseren.

Alsof God zich hier legitimeert d.m.v. van zijn vingerafdruk.
Sneeuwcirkel op ijs. Schijndel, 5-2-2012. © Foto: Jos Schouten.

Ik zal nog even doorgaan met hameren. Wat als we nadenken over het maatschappelijk gedragen verlangen naar vrede? Wel, een "oplossing" wordt u aangeboden door de wapenindustrie waar u democratisch voor schijnt te hebben gekozen. Het heet "vredesmissie". Dat klinkt alweer heel wat geruststellender dan de "defensieve oorlog", toch? En zo wordt vrede onlosmakelijk verbonden met oorlog en geweld. Ook deze bewustzijnslaag wil op de juiste waarde worden ingeschat. Verlangens op zich zijn geen vredige eigenschappen. Brengt men verlangens tot rust, dan is er sprake van vrede. Het mag hoop ik duidelijk zijn, dat onderdrukking geen ware vrede teweeg brengt. Een favoriete spreuk van me zegt: "Stel, er breekt een oorlog uit, maar niemand gaat er heen…" Is het moeilijk te ontwaken uit de verwarde bewustzijnslaag van conflicten?

Whitefield Hill © Foto: Randell.

Tot zover dit handjevol voorbeelden van bewustzijnsniveau's. Misschien valt het u op dat al deze takken van sport doorspekt kunnen zijn met precies de tegenovergestelde tendenzen. Ik zou kunnen doorgaan met "vrijheid van meningsuiting", met "vrije markt", met "godsdienst", met "rechtsstaat", met "ontwikkelingshulp", met "wetenschap" en zo verder. Ook dan kan men de tegenovergestelde tendenzen moeiteloos waarnemen. Het is in het perspectief van de drang tot zelfbehoud of zelfvermeerdering dat men stapsgewijs oorspronkelijke idealen verloochent. Maar wat een vergissing dit zelfbehoud of zelfvermeerdering is! In de behandelde bewustzijnsthema's waren de oorspronkelijke idealen die van democratie, zelfstandigheid (door werk), communicatie, gezondheid, veiligheid, vrede, en verder nog aangevuld, die van vrije meningsuiting, vrije markt, godsdienst, recht, ontwikkeling en kennis. Men zou er goed aan doen niet alleen tot het oorspronkelijke ideaal terug te keren, maar tevens al de idealen in hun grotere samenhang te beschouwen.

Propaganda-technieken zijn evenals vele andere culturele verschijnselen in de loop van de tijd doorontwikkeld en ingelijfd binnen het domein van specialistische wetenschap. Tot hoe ver de doorontwikkeling heeft plaats gevonden en wat de resultaten er van zijn, kan de leek allang niet meer overzien. De Whitefield Hill formatie in combinatie met het MRC logo biedt ons echter wel een opmerkelijk doorkijkje in de keuken van "de manipulatie-industrie" zoals het misschien nog het best genoemd kan worden.

Er zijn nog een aantal aspecten onbehandeld gebleven in de analyses van de twee pictogrammen. Op tenminste één zal ik hier nog ingaan.

Het MRC logo toont een kader dat doet denken aan een ouderwetse televisiekast. De buitenlijnen hebben scherpe hoeken. De binnenlijnen hebben afgeronde hoeken. Bij de Whitefield Hill formatie zien we het tegenovergestelde. Daar zijn het afgeronde hoeken aan de buitenkant en scherpe hoeken aan de binnenkant van de kadering. Dit is weer zo'n typisch tegenovergestelde relatie waar men, zogezegd, vele gewasformaties op kan betrappen.

Het vertelt mij dat in het geval van Whitefield Hill het (televisie-) beeld als het ware binnenste buiten is gekeerd. Het is, onder andere, alsof gezegd wordt dat de fysieke driedimensionale werkelijkheid als een televisieprogramma kan worden bekeken!

Indien we nog eens de directe omgeving van de formatie verkennen, valt op dat naast de televisie zendmast een kelderachtig gebouw is gelegen. Kelderachtig omdat het slechts één toegangspoort lijkt te hebben en in brede wallen van aarde is verzonken. Het is door toepassing van deze wallen dat hier eveneens de combinatie van scherpe en afgeronde hoeken in het oog springt. Waarschijnlijk ben ik niet de enige persoon die nu razend nieuwsgierig is naar de funktie van dit complex.

Het idee van de gecombineerde hoekpunten is nog verder uitgewerkt in de rijke behandeling van het kader. In een letterlijk "breder kader" zien we hoekpunten tot vierkantjes uitvergroot. Lijnen tot rechthoeken. In de brede lijnen oftewel rechthoeken zien we smalle lijnen. In de brede punten oftewel vierkantjes ontbreken vervolgens de te verwachten smalle punten. Dit wil dus zeggen dat de punten in de hoeken zijn weggelaten. Met andere woorden, er kan geen twijfel over bestaan dat het spel met scherpe en afgeronde (=afwezige) hoekpunten bewust is ingebracht.

Er is nog een bijzonderheid met deze vierkantjes. Michaël Glickman wijst op de quadratuur van de cirkel. Het "squaring the circle" element is een vaak terugkerend gegeven in gewasformaties. Het minste dat ervan gezegd kan worden, is dat er buitengewoon harmonische verhoudingen aan worden ontleend.

De denkbeeldige cirkel die de vier vierkantjes doorsnijdt accentueert de illusoire cirkel in het midden. Hoe mooi komt hier het subtiele verschil naar voren tussen "denkbeeldig" en "illusoir". Beide cirkels zijn onzichtbaar of zo je wilt "niet bestaand". Toch blijkt het mogelijk twee verschillende types "onbestaand" te karakteriseren.
De optische illusie van een cirkel of bol gaat wat mij betreft over manipulatie van beeld. Het gaat over beeldvorming. Men kan een cirkel zien, men kan een bol zien. Men kan een heuvel zien of een dal. Men kan ook nog eens ontdekken, dat deze heuvel of dit dal, onderdeel is van een veel grotere heuvel of dal. Dit "illusoire midden" is het voedsel waarmee de beeldschermkijker zichzelf als het ware "geestelijk" voedt.

Whitefield Hill © Foto: Randell.

Al met al heeft de Whitefield Hill formatie een hoop gegevens opgeleverd die ons media hypnose technieken doet doorzien. In die zin kan het volgens mij als een compensator of een neutralisator voor de gehypnotiseerde geest functioneren. Ik mag hopen dat we dankzij deze hypnose neutralisator voortaan de "watchers" gaan plezieren met een live "televisieprogramma" dat de moeite van het kijken waard is. En wat betreft de omkering van het beeldscherm-schouwspel, er kan nog aan worden toegevoegd, dat we inmiddels de politie laten meekijken via de I-phone, Blackberry, Facebook en Google.

Kortom, speelt uw rol in het drie dimensionale bestaan met glans! Je weet maar nooit wie er voor wie onzichtbaar is…

terug naar graancirkelonderzoek

overzicht-pagina